Eskişehire'de Bayan Öğrenci İçin Kalacak Yere mi İhtiyacınız Var? Tıklayın
Merhaba Varroa ya karşı yapılmış iki araştırma Uludağ Arıcılık Dergisinde (2007 1-2) sayılarında yayınlanmış. Varroa destructor ile doğal bulaşık balarısı kolonilerinde Ecostop(Thymol+Menthol)ve Perizin (Coumaphos)in etkisi Levent Aydın,İbrahim Çakmak,Selvinaz Seven Çakmak Varroa'ya karşı Hiveclean ve perhizin etkisinin karşılaştırması Tuğrul Giray,Meral Kence,Aykut Kence Bu araştırmaları buraya taşıyamam.Herkesin Ulaşabileceği araştırmalar.Herkesin okumasını önerebilirim. Hoşcakalın. İsmail Koca
Eskişehire'de Bayan Öğrenci İçin Kalacak Yere mi İhtiyacınız Var? Tıklayın
Merhaba Ben Eskişehirde ikamet ediyorum.Devlet Memuruyum.Üç yıldır arıcılıkla da uğraşıyorum. Burda amacım magazinel günlük olmayıp,bana göre aykırı olanları sizinle paylaşmak. Blog kültürüyle aynı değil.Genel için yararlı olabilecek araştırmaları sizlerle paylaşmak istiyorum. Arıcılık hakkında kendi bilgimi paylaşacağım dersem kendimi ve sizleride kandırırım.Bu işin eğitimini almış ve veren pek çok insan varken, benim bence diye fikir yürütmem bana aykırı. Pek çok kişi yazı yazıyor zamanla birbiriyle çelişiyor. Bazı sitelerin tamamını oku bir şey öğrenemiyorsun yetkin kişiler pek yazı yazmıyor.neden ? Arıcılık da yapılması gerekenleri uzun uzun kitaplar halinde yayınlanmış.Amerika'yı tekrar tekrar keşfetmek gereksiz. Ülkemizde her şeyin yapılma tarihleri farklı.Biz eylülün sonunda teşvik beslemesini sonlandırıp,kışlık bakımını yaptığımızda pürende arı çoğaltıyorlar.her taraf çiçek açmış.kimi çamda kaç gün kalacağını konuşuyor.Biz kovanda en az şu kadar bal kalması gerekir diye konuşuyoruz.Bunun sonu yok.ben pek çok kişiye bölgenizdeki eski arıcılarla ilişkileri iyi tutun diyorum.
Eskişehire'de Bayan Öğrenci İçin Kalacak Yere mi İhtiyacınız Var? Tıklayın
Türkiye’de 2006–2007 Koloni Kayıplari Ön Raporu
Türkiye’de 2007 basında arıcıların bildirmege basladıgı yüksek kovan kayıplarını arastırmak üzere bir anket çalısması düzenlenmistir. Bu anketle daha önce ABD’de kovan kayıplarını arastırmak üzere düzenlenen anketin sonuçları da gözönüne alınarak geçmis yıllar ve bu yıl görülen kayıplar karsılastırılmıstır. Bu yıl geçen yıllara göre istatistiki anlamlı bir koloni kaybı anketlerde bildirilmistir. 2006–2007 ortalaması % 43, 2005 ortalaması % 10, 2004 ve 2003 ortalaması % 10 altında olarak bulunmustur (Sekil 1). Arıcıların 2003, 2004 ve 2005 kayıpları birbiri ile oranlı iken 2006–2007 kayıpları arıcının önceki kıslatma basarısı ile alakasız bulunmustur (bkz. Tablo 1). Bu sonuçlar arıcıların besleme, kovan yönetimi gibi konularda farklı yaklasımlarının kovan kaybı ile ilgisi olmadıgı kanısını desteklemektedir. Koloni kayıplarının dagılımı incelendiginde olaganüstü kayıpların üç bölgede toplandıgı görülmektedir (Sekil 2): Batı Akdeniz (Mugla, Marmaris), Güney Dogu Anadolu (Hatay, Diyarbakır), Kuzey Dogu Anadolu ve Karadeniz’in dogu kıyısı (Artvin, Ardahan, Trabzon, Rize, Giresun). Bu dagılım yörelerde arıcıların belirttigi anormal iklim kosullarını isaret etmekle birlikte komsu bölgelerde kayıpların olmaması yerel baska bilinmeyen etkenlerin önemli olduguna isaret ediyor. Olaganüstü hava kosullarına karsı arıcılara özel meteoroloji raporlarının hazırlanması arıcıların hazırlıklı olmasını saglayacagından önemli olabilir. Diger bilinmeyen etmenler tarımda kullanılan kimyasal maddeler veya bilinmeyen yeni hastalıklar olabilir. Arı kayıplarının bulundugu bölgeler ve bunun dısındaki bölgelerin ve buralardan alınacak örneklerin sistemli olarak incelenmesi bilinmeyen etmenleri bulmak için önemli olabilir. Sonuçların iyi bir yönü süphelenilenin aksine arıcılık girdilerinin ölümlerle ilgili görünmemesidir. Kullanılan ana arıların kaynagı, arıya verilen kek ve diger besin tipi ve kaynagı, bilinen hastalıklar ve bunlara karsı kullanılan ilaçlar, kullanılan temel petek kaynakları ölümlerle alakalı bulunmamıstır. Türkiye’deki kovan kayıpları ABD’de görülen Koloni Çökme Bozuklugu’ndan farklı bulunmustur. _ncelenen 80 ankette yalnız 16 yanıt Koloni Çökme Bozuklugu belirtileri ile uyumlu bulunmustur. Koloni Çökme Bozuklugu kovanlarda arı sayısının bir hafta gibi kısa bir zamanda azalması, bu sırada kovanda yavru miktarının azalmaması, çogu kez ana arı ve bir avuç kadar arının kovanda kalması, buna ragmen kovanlarda balın kalması ve mum güvesi gibi parazitlerin kovanlarda görülmemesi olarak özetlenebilir. Bu gözlemlerin yapıldıgı az sayıda anket genele dagılmamıs, yalnız Rize ve Ardahan’dan gelmistir. Önemli ve umut verici bir bulgu yerli arı ırklarından (Anadolu, Suriye, Mugla ve Trakya arıları), ve yerli arılarla melezlenmis Kafkas ırkından arıların, Artvin ve Ardahan dısında %20’nin altında kayba ugramasıdır (Sekil 3). Yöresi dısında kullanılan saf Kafkas ve Avrupa kökenli arılar en çok kayba ugramıslardır. Bu sonuç Türkiye’ye dısardan arı getirilmesini yasaklama uygulamasının yerinde oldugunu da göstermektedir. Koloni kayıplarının nedenleri arastırılırken yerli arı ırklarını seçerek arıcıların biraz olsun bu kayıpları azaltabileceklerini düsünmekteyiz. Anahtar Kelimeler: Koloni Çökme Bozuklugu, Apis mellifera, balarısı, Türkiye, kovan kayıpları, iklim, hastalık, pestisit.